سوارکاری، ورزشی کهن و جذاب که از دیرباز مورد توجه انسان بوده است،فراتر از یک سرگرمی ساده،ترکیبی از هنر،ورزش و چالش است. انواع سوارکاری شامل رشته های مختلفی است در این ورزش،سوارکار و اسب به عنوان تیمی هماهنگ، در مسیری پرماجرا گام برمی دارند و مهارت، شجاعت و اعتماد خود را به نمایش می گذارند. اگر شما علاقمند به ورزش سوارکاری با اسب هستید می توانید بامراجعه به صفحه باشگاه سوارکاری هامون از زمان ثبت نام و شروع کلاس ها با کارشناسان ما در ارتباط باشد. در این مقاله، به سفری در دنیای مهیج رشته های سوارکاری می رویم و با برخی از محبوب ترین آنها آشنا می شویم:
1. پرش با اسب(Jumping):
پرش‌بااسب، بی شک یکی از هیجان‌انگیزترین و تماشایی‌ترین رشته‌های سوارکاری است. در این سبک، سوارکار و اسب باید از چند مانع عمودی، مانع آب و دیوار سنگی عبور کند. این رشته به مهارت بالا در کنترل اسب و هماهنگی بین سوارکار و اسب نیاز دارد. در اینجا با اجزای اصلی پرش‌بااسب آشنا می‌شویم:
- موانع: شامل انواع مختلفی از نرده و اشکال است که در ارتفاع و شکل باهم متفاوت هستند سوارکار باید بتواند اسب را به‌درستی برای پرش آماده کند.
- تکنیک پرش: سوارکار باید در زمان مناسب و با تنظیم صحیح زین و بدن خود به اسب فرمان پرش را بدهد این امر نیاز به تمرکز و هماهنگی بالایی دارد.
- مسابقات: پرش‌بااسب اغلب در قالب مسابقات برگزار می‌شود. سوارکاران باید در زمان معین از موانع عبور کنند و کمترین خطا را داشته باشند.
- استعداد و تمرین: موفقیت در رشته پرش‌بااسب بسیار به تمرین‌های منظم و شناخت عمیق از رفتار اسب بستگی دارد در واقع سوارکاران باید با اسب خود ارتباط قوی برقرار کنند.
پرش با اسب یکی از مهترین رشته های سوارکاری است.
2. درساژ(Dressage):
درساژ، به عنوان هنر سوارکاری شناخته می شود و بر حرکات موزون و زیبایی شناسی اسب و سوارکار تمرکز دارد. رشته درساژ به رقص اسب نیز معروف است در این رشته، اسب‌ها با حرکات ظریف و پیچیده؛ مانند قدم، یورتمه و چهارنعل، مهارت و اطاعت خود را به نمایش می‌گذارند. هدف اصلی در رشته درساژ بهبود هماهنگی، تعادل، انعطاف‌پذیری و فرمان‌پذیری اسب است تا حرکاتش زیبا و روان به نظر برسد. بهتر است بدانید در مانژ اسب سواری، مهارت سوارکاران در انواع سوارکاری مانند درساژ، پرش و چوگان به نمایش گذاشته می‌شود.
در رشته درساژ اسب باید مجموعه ای از حرکات از پیش تعیین شده را به نمایش بگذارد.
3. اسب سواری استقامتی(Endurance Riding):
یکی دیگر از انواع سوارکاری، اسب‌سواری استقامتی است. این رشته یکی از شاخه‌های چالش‌برانگیز و محبوب سوارکاری است که بر سرعت، استقامت و توانایی اسب و سوارکار برای طی‌کردن مسافت‌های طولانی در شرایط مختلف تمرکز دارد. در این مسابقات، اسب‌ها باید مسافت‌های طولانی (بین ۴۰ تا ۱۶۰) کیلومتر را طی کنند، درحالی‌که سوارکاری باید بر توانایی اسب خود نظارت دقیق داشته باشد تا از سلامتی و قدرت بندی آن اطمینان حاصل کند.
برخی از ویژگی اسب‌سواری استقامتی:
- مسابقات استقامتی شامل مسافت‌های ۴۰،۸۰،۱۲۰،۱۶۰ کیلومتری است که بر اساس سطح مسابقه، آمادگی اسب و سوارکار تعیین می‌شود. این مسابقات چند ساعت یا حتی چند روز طول می‌کشد، مسیرها شامل انواع زمین‌های دشوار مانند کوهستان، صحرا، جنگل و مراتع است.
- در طول مسابقه ایستگاه‌هایی وجود دارد که در آن دامپزشکان اسب‌ها را از نظر سلامت قلب، تنفس، خستگی و…معاینه می‌کنند اگر سلامت اسب توسط دامپزشک تأیید نشود اسب از مسیر مسابقه خارج خواهد شد.
- تجهیزات در اسب‌سواری استقامتی بسیار مهم است زین و سایر تجهیزات باید سبک و راحت باشد تا اسب و سوارکار بتوانند مسیرهای طولانی را بدون مشکل طی کنند.
- اسب برای مسابقه استقامتی نیازمند تمرین‌های منظم، دقیق و طولانی است.
- اسب‌های منتخب در این رشته از نژادهایی هستند که قدرت بدنی و استقامت بالایی دارند به‌عنوان‌مثال: نژاد عرب برای این مسابقات مناسب است.
- آب‌رسانی و تغذیه مناسب اسب در طول مسابقه بسیار مهم است سوارکاران باید برنامه‌ریزی دقیقی برای آب و غذادادن به اسب در طول مسیر داشته باشند.
این رشته از سوارکاری بر سرعت و استقامت شوارکار و اسب تمرکز دارد.
4. چوگان(Polo):
چوگان، یکی از اصیل‌ترین انواع سوارکاری است که قدمت آن به هزار سال قبل می‌رسد. در این بازی، بازیکنان سوار بر اسب به‌وسیله چوب بلندی به نام مالت (mallet) تلاش می‌کنند تا توپ را به دروازه حریف وارد کنند. این ورزش ترکیبی از سوارکاری و هاکی است که به هماهنگی بالا سوارکار با اسب و دقت در کنترل توپ نیاز دارد. توپ چوگان از پلاستیک یا چوب ساخته شده و کوچک و سبک است قطر توپ نیز ۷.۵ سانتی‌متر است. اسب‌های مخصوص چوگان معمولاً از نژاد کوارترهورس هستند که بسیار سریع چابک و قدرتمند هستند.
مسابقه سوارکاری به سبک چوگان
5. اسب سواری به سبک (Cutting):
اسب‌سواری به سبک کاتینگ یکی از رشته‌های سنتی سوارکاری وسترن است که ریشه در مهارت‌های کاری گاوداران آمریکایی دارد هدف این سبک از سوارکاری نشان‌دادن توانایی اسب در هدایت یک گاو است. در واقع اسب و سوارکار باید یک گاو را از گله جدا کرده و به منطقه‌ای تعیین شده هدایت کند. این نوع سوارکاری بیشتر بر دقت، سرعت و مهارت‌های کنترل گاو توسط اسب تمرکز دارد.به گفته سایت equineinfoexchange اسب های کاتینگ برای سوارکاران بسیار ارزشمند هستند زیرا این اسب ها می توانند جوایز میلیون دلاری برای صاحبان خود بدست آوردنئ.
اسب سواری کاتینگ از رشته های سنتی سوارکاری است.
6. اسب سواری درگ(Drag Racing):
اسب‌سواری درگ یک‌رشتهٔ مسابقه‌ای هیجان‌انگیز است که رد آن اسب‌ها در یک مسیر مستقیم و کوتاه با سرعت بسیار بالا به رقابت می‌پردازند. هدف از برگزاری این مسابقات این است که اسب‌ها در کمترین زمان ممکن مسیر تعیین شده را طی کنند. مسیر مسابقه معمولاً صاف و مستقیم است؛ اما طول آن می‌تواند متغیر باشد، اما به‌طورکلی از مسیرهای کوتاه استفاده می‌شود تا اسب‌ها با تمام توان سرعت بگیرند. اسب‌های که در مسابقه درگ شرکت می‌کنند معمولاً از نژادهایی هستند که برای سرعت بالا تربیت شده‌اند. نژادهایی مانند کواترهورس (Quarter Horse) به دلیل توانایی فوق‌العاده در سرعت برای این مسابقات مناسب هستند.
اسب سواری درگ با هدف سنجیدن سرعت اسب
7. اسب سواری برای افراد کم توان(Equestrian Therapy):
اسب‌سواری فرصتی برابر برای افراد دارای معلولیت ایجاد کرده است تا از فواید جسمی و روحی این ورزش لذت ببرند. در این سبک، سوارکاران باتوجه‌به رشته‌های مربوطه از اسب‌ها و تجهیزات خاص استفاده می‌کنند و در سطوح مختلف به رقابت می‌پردازند. این نوع اسب‌سواری به‌عنوان یک روش توان‌بخشی فیزیکی، عاطفی و روانی برای افرادی با نیازهای خاص استفاده می‌شود. هدف اصلی این نوع سوارکاری کمک به بهبود مهارت‌های حرکتی، تقویت اعتمادبه‌نفس و ارتقای وضعیت جسمی و ذهنی افراد کم‌توان است.
اسب سواری افراد کم توان با هدف بهبود حرکتی
8. اسب سواری نمایشی(Vaulting):
اسب‌سواری نمایشی، به اجرای حرکات موزون و آکروباتیک اسب و سوارکار در فضایی مانند سیرک یا نمایشگاه می‌پردازد. این رشته نیازمند خلاقیت، مهارت سوارکاری بالا و آموزش تخصصی اسب‌ها است. این رشتهٔ سوارکاری نوعی ورزش آکروباتیک است که در آن ورزشکاران بر روی اسب‌های در حال حرکت، حرکات نمایشی و آکروباتیک انجام می‌دهند. این ورزش ترکیبی از سوارکاری و حرکات ژیمناستیکی است و نیاز به تعادل، انعطاف‌پذیری، قدرت و هماهنگی بین سوارکار و اسب دارد.
9.اسب سواری به سبک رویداد(Eventing):
یکی دیگر از انواع سوارکاری به سبک رویداد (Eventing) است. این سبک ترکیبی از پرش، استقامت و سرعت می‌باشد که شامل سه نوع آزمون در طی سه روز است. در واقع سوارکاری به سبک رویداد تسلط سوارکار را نشان می‌دهد. اسب‌سواری به سبک رویداد یک‌رشتهٔ چندجانبه و جامع است که شامل سه مرحله اصلی: درساژ، پرش‌بااسب و کراس کانتری است. این ورزش یکی از کامل‌ترین و چالش‌برانگیزترین رقابت‌های اسب‌سواری است و نیاز به مهارت‌های بالا از طرف سوارکار و اسب دارد.
10. اسب دوانی(Horse Racing):
اسب‌دوانی، یکی از قدیمی‌ترین و پرطرف‌دارترین رشته‌های سوارکاری است که در آن سرعت اسب‌ها با مسافت‌های مختلف در مسابقات سنجیده می‌شود این رشته نیازمند اسب‌های قدرتمند، سوارکاران ماهر و استراتژی‌های دقیق برای پیروزی است. این ورزش شامل رقابت‌های مختلفی است که معمولاً بر اساس سرعت اسب‌ها و مهارت سوارکاران انجام می‌شود. مسابقات تختی، مسابقات موانع، اسب‌دوانی استقامت و اسب‌دوانی کالیفرنیا از انواع اسب‌دوانی به شمار می‌آیند.
فواید سوارکاری چیست؟
حال که انواع سوارکاری گفته شد بد نیست بدانید که اسب‌سواری در هر سبکی فواید زیادی برای سوارکار دارد در زیر به چند فایده اسب‌سواری اشاره می‌شود:
- افزایش اعتماد به نفس
- کاهش استرس
- ورزیده شدن ماهیچه های پا
- تقویت سیستم قلبی و عروقی
- تناسب اندام
نظر مربیان در مورد اسب سواری چیست؟
مربیان اسب‌سواری نظرات و دیدگاه‌های متفاوتی درباره این رشته دارند که بسته به تجربه و تخصص آنها متنوع است. در اینجا به برخی از نظرات مشترک مربیان در مورد اسب‌سواری می‌پردازیم:
- مربیان بر اهمیت ارتباط عاطفی و فیزیکی بین سوارکار و اسب تأکید می‌کنند این ارتباط پایه‌گذار موفقیت در هر نوع سوارکاری می‌باشد
- بسیاری از مربیان معتقدند که یادگیری و تمرین مستمر برای سوارکاران و اسب‌ها ضروری است مربیان به سوارکاران توصیه می‌کنند به آموزش‌های اصولی توجه کنند و همواره تکنیک‌های جدید را آموزش ببینند.
- مربیان به‌سلامت و رفاه اسب‌ها بسیار اهمیت می‌دهند آنها به سوارکاران آموزش می‌دهند که چگونه به نیازهای عاطفی و جسمی اسب توجه کنند تا از بروز هرگونه آسیب برای اسب جلوگیری شود.
- مربیان بر این باورند که تجربه و اعتمادبه‌نفس سوارکاران نقش کلیدی در موفقیت آنها دارد؛ بنابراین یک سوارکار باید بداند که چگونه با چالش‌ها روبرو شود.
کلام آخر
ممکن است درنگاه اول اسب‌سواری استرس‌آور به نظر برسد؛ اما این ورزش مهیج فواید زیادی برای روح و جسم افراد دارد. در این مقاله به انواع سوارکاری با اسب پرداختیم اسب‌سواری می‌تواند یک ورزش رقابتی و درعین‌حال به‌عنوان یک تجربه اجتماعی فرهنگی نیز شناخته می‌شود زیرا می‌تواند باعث ایجاد دوستی و خاطرات ماندگار شود. علاوه بر این رشته‌های اسب‌سواری توان‌بخشی و نمایشی نشان می‌دهد که سوارکاری می‌تواند یک فعالیت برای سلامتی و یک هنر باشد. درنهایت پیشنهاد می‌شود برای کسب مهارت در این رشته پر چالش با مجموعه ناراتک نوین آرکا در ارتباط باشید.
سوالات متداول
- چه سنی برای شروع اسب سواری مناسب است؟
معمولاً سن مناسب برای یادگیری این ورزش ۸ الی ۱۰ سالگی است که آموزش اسب‌سواری باید بادقت و حوصله توسط مربی مجرب انجام شود.
- آیا اسب سواری باعث لاغری می شود؟
همانطور که گفته شد یکی از فواید اسب سواری کالری سوزی است بنابراین با چربی سوزی این ورزش می تواند به تناسب اندام بدن سوارکار کمک کند.
- وزن مناسب اسب سواری چقدر است؟
برای سوارکاری با اسب محدودیت وزنی خاصی وجود ندارد؛ اما به‌صورت کلی وزن سوارکار نباید بیشتر از ۲۰ درصد وزن اسب باشد به‌عنوان‌مثال اگر وزن اسب حدوداً ۴۵۰ کیلو است وزن سوارکار نباید بیشتر از ۹۰ کیلو باشد.
سبک‌های اصلی اسب‌سواری وجود دارد؟
سبک‌های اصلی اسب‌سواری شامل پرش‌بااسب، درساژ، اسب‌سواری استقامتی، اسب‌دوانی، سوارکاری درمانی، و اسب‌سواری نمایشی است.
چه نژادهایی معمولاً در مسابقات اسب‌دوانی شرکت می‌کنند؟
نژادهای معمولی در مسابقات اسب‌دوانی شامل تثنج (Thoroughbred)، کوارتر هورس (Quarter Horse) و آنگلو-آراب (Anglo-Arab) هستند.
چه فوایدی برای افراد کم‌توان از سوارکاری درمانی وجود دارد؟
سوارکاری درمانی به بهبود توانایی‌های حرکتی، افزایش اعتمادبه‌نفس و کاهش استرس کمک می‌کند و تعاملات اجتماعی را تقویت می‌نماید.
ناراتک نوین آرکا (مجموعه گردشگری،تفریحی ورزشی آرکا)